Met de lift naar beneden

Er geldt een oud gezegde op Wall Street: dat de beurs met de trappen omhoog gaat en met de lift naar beneden. Koerswinsten zijn vaak relatief gering en cumuleren over een periode van jaren. Koersdalingen echter kunnen pijnlijk en gewelddadig zijn en hebben doorgaans veel minder tijd nodig.

Een totale uitverkoop waarin alles rücksichtslos van de hand wordt gedaan vormt vaak het sluitstuk van zo’n felle correctie. Ervaren effectenhandelaren zijn eraan gewend.

Correcties zijn sneller dan hun schaduw

Uitgerekend op de dag dat de aandelenmarkt 11 jaar geleden zijn bodem neerzette en aan een jarenlange opmars begon, verloor de S&P 500-index 7,6 procent. Sinds de all time high van nog geen drie weken geleden verloor de belangrijkste graadmeter van de Amerikaanse economie tientallen procenten, net als onze eigen AEX-index.

Het geeft maar weer eens aan dat correcties -net als stripheld Lucky Luke - sneller kunnen zijn dan hun schaduw.

Stier balaneert op randje van dood

Bij een daling van 20 procent is er officieel sprake van een bearmarkt. Dat territorium hebben we nu dus betreden. Net als in drie eerdere gevallen in deze bullmarkt balanceerde de stier op het randje van de dood. Ook in 2010, 2011 en 2018 bleek de stier ternauwernood te kunnen worden gereanimeerd om vervolgens weer krachtig voort te razen. Telkens speelde daarbij een sterke helpende hand van centrale bankiers een belangrijke rol.

Een renteverlaging of de aankondiging van een nieuw opkoopprogramma van staatsobligaties door de centrale bank gaf beleggers steeds het vertrouwen toch weer de markt in te stappen. Deze keer bestaat er echter enige twijfel over de resterende kracht van deze traditionele lender of last resort. Zo werd de renteverlaging door de Federal Reserve twee weken geleden door de markten beantwoord met een stevige koersdaling. Zouden de markten immuun geworden zijn voor de geneeskrachtige werking van renteverlagingen? De rente is immers al historisch laag.

Stimulerende maatregelen

Mede om die reden wordt er in toenemende mate vol verwachting uitgekeken naar een andere mogelijke bron van stimulerende maatregelen, de overheid. Met deze historisch lage rente is het voor een staat immers geen groot bezwaar zich in de schulden te steken om de economie op de been te helpen of te houden.

Grote infrastructurele programma’s en belastingverlagingen zouden uitkomst kunnen bieden. Zo hebben Italië en zelfs Duitsland de begrotingsteugels al laten vieren en wordt ook op de Nederlandse overheid forse druk uitgeoefend iets soortgelijks te doen.

Aan de andere kant van de oceaan heeft Trump in een plots ingelaste persconferentie al laten weten dat hij door een belastingverlaging en steun aan coronaslachtoffers “substantiële, zeer substantiële steun” zal bieden. Daarbovenop werd het gerucht de wereld ingeslingerd dat mogelijk ook het kopen van niet-staatsleningen onderdeel zou uitmaken van het steunpakket.

Buy & hold

Het coronavirus woedt nog in volle hevigheid over Europa en ook de Verenigde Staten blijft het ongewenste virus, ondanks het afgekondigde inreisverbod van Europeanen van een maand, niet bespaard. Het kan nog zeker enkele weken voor onrust zorgen op de beurzen. Dat neemt niet weg dat beleggers beter niet in paniek over kunnen gaan tot verkoop van hun aandelen.

Onderzoek over de afgelopen honderd jaar wijst uit dat het rendement van beleggers de beste tien dagen van het jaar missen, aanmerkelijk lager uitvalt dan dat van beleggers die gewoon hun posities hebben behouden in moeilijke tijden.

In- en uitstappen is dodelijk

Juist de dagen direct na het zetten van een bodem worden gekenmerkt door felle stijgingen. Het rendement op aandelen bedroeg gemiddeld 9 procent per jaar in de Verenigde Staten over de afgelopen honderd jaar. Een voorwaarde daarvoor was wel dat de belegger steeds was blijven zitten. In- en uitstappen, of dat nou in de lift of op de trap is, is dodelijk.