Auteur: Martine Hafkamp Datum: 02-09-2019

Don’t cry for me Argentina

De week is, ondanks de nieuwe invoertarieven die de Verenigde Staten en China hebben ingevoerd rustig van start gegaan na de rommelige maand augustus waarin de AEX per saldo 2,4 procent inleverde. Dat is nooit zo verwonderlijk als de Amerikaanse beurzen gesloten zijn. Het is daar Labor Day die in zowel de Verenigde Staten als Canada ter ere van de arbeiders traditiegetrouw altijd wordt gehouden op de eerste maandag in september. Blijvend in de arbeidssferen, dan zien we dat het vrijdag a.s. weer tijd is voor de officiële Amerikaanse werkgelegenheidscijfers nadat eerder loonstrookjesverwerker ADP al heeft gerapporteerd. Beleggers hopen daaruit een indicatie te kunnen krijgen hoe de Amerikaanse economie ervoor staat en met hoeveel basispunten de Fed later deze maand de rente zal verlagen. Powell heeft tot op heden laten zien niet zo veel zin te hebben om zich vast te leggen op een serie renteverlagingen, maar lijkt daartoe door de markt steeds meer gedwongen te worden. In feite volgt de Fed de markt in plaats van andersom. De Fed is ‘behind the curve’ zogezegd.

Week van de inkoopmanagersindices

Waar beleggers deze week ook richting aan zullen proberen te ontlenen zijn de inkoopmanagersindices die wereldwijd worden gepubliceerd. Hopelijk gaan meer landen het Chinese cijfer achterna. Daar blijkt de Caixin China General Manufacturing PMI onverwacht hoger en met 50,4 zelfs boven de 50 te zijn uitgekomen. Een cijfer boven 50 duidt op groei. Het is de hoogste score sinds afgelopen maart. Er was door analisten gerekend op 49,8.

Ondertussen wordt het aantal obligaties wereldwijd dat een negatief rendement oplevert groter en groter. Inmiddels is eind augustus het een aantal jaar geleden ondenkbaar geachte bedrag van 17.000 miljard dollar overschreden en het einde lijkt nog niet in zicht. 
Het merendeel van dat bedrag komt voor rekening van Europese (staats)obligaties, de rest komt op het conto van Japan te staan. Italiaanse staatsobligaties bijvoorbeeld komen in steeds rustiger, en dus lager renderend, vaarwater nu er een nieuwe regering lijkt te worden gevormd zonder dat er nieuwe verkiezingen komen.

Argentinië in (grote) problemen

Waar het juist de andere kant op gaat met de rentes is Argentinië. Het land krijgt de ene downgrade na de andere om de oren. Dat is niet zo verwonderlijk aangezien de Argentijnse regering het plan heeft opgevat zo’n 100 miljard dollar aan uitstaande schulden te gaan herstructureren of in ieder geval de betalingen erop wil uitstellen. Ook het IMF lijkt in ieder geval tot de presidentsverkiezingen in oktober naar z’n geld te kunnen fluiten. Dat beleggers en kredietbeoordelaars daar niet blij mee zijn komt omdat het zonder overleg met de schuldeisers gebeurt. Inmiddels heeft de Argentijnse overheid wel maatregelen getroffen om de vlucht van dollars uit het land aan banden te leggen om er zo voor te zorgen dat niet alle reserves uit het land verdwijnen. In twee dagen tijd stroomde er vorige week al meer dan 3 miljard dollar het land uit. Als je weet dat de netto reserves minder dan 15 miljard dollar bedragen is het rekensommetje snel gemaakt. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. En dan te bedenken dat beleggers nog maar twee jaar geleden in de rij stonden om in te schrijven op de Argentijnse staatsobligatie met een looptijd van 100 jaar!  Het kan hard gaan in korte tijd.