Treedt Powell in de voetsporen van Volcker?

Eerder deze maand werd Jerome Powell in het Congres gevraagd wat hij van plan was te doen tegen de snel oplopende inflatie. Hij zei dat hij, ongeacht de kosten, zou doen wat nodig was om de inflatie weer onder controle te krijgen.

De producentenprijzen zijn in de Verenigde Staten immers al op een niveau van 10 procent beland, al nam het tempo van de stijging de afgelopen maand iets af. De consumentenprijzen zijn gestegen naar 7,9 procent, het hoogste niveau sinds 40 jaar.

De renteverhoging die de Fed vorige week doorvoerde bedroeg volledig conform verwachting 0,25 procent. Deze rentestap was door de markt al ingeprijsd. Na een kortstondige daling zetten de aandelenmarkten daarom de opgaande lijn van de afgelopen dagen voort. De markten lijken er alle vertrouwen in te hebben dat de Fed de inflatie weer naar beneden kan brengen zonder een economische recessie te veroorzaken. Dat blijkt uit de rentecurve, die vlakt verder af.

Nog geen recessie

De door de Fed aangekondigde resterende zes renteverhogingen voor de rest van dit jaar lijken door de markt eveneens helemaal ingecalculeerd. De Fed verwacht tegen het einde van dit jaar een Federal Funds Rate van tegen de 2%. De huidige stand van de tienjaars rente duidt op een verwachte groeivertraging als gevolg van deze renteverhogingen, maar nog niet op een recessie.

Powell gaf echter ook aan ook volgend jaar door te willen gaan met het verhogen van de rente naar een niveau van 2,75 procent. Dat is precies het inflatieniveau zijn waarvan de Fed tegen het einde van volgend jaar uitgaat. Eind 2023 zouden inflatie en rente dus weer min of meer genormaliseerd kunnen zijn.

Te veel stimulans voor economie die al oververhit is

Naast de renteverhogingen zit de Fed echter ook nog met een opgezwollen balans van bijna 9000 miljard dollar aan staats- en hypotheekobligaties in zijn maag. Daar willen ze van af, want die vormen een te grote stimulans voor een economie die al oververhit is. Daarom werd vorige week ook aangekondigd dat met ingang van de volgende bijeenkomst in mei begonnen zal worden met het afbouwen daarvan.

Het is alleen een feit dat men hier geen ervaring mee heeft en niet weet wat de effecten ervan zullen zijn op de economie en de beurzen. Het ligt voor de hand om aan te nemen dat door het verdwijnen van de grootste koper op de obligatiemarkt de lange rente verder zal kunnen oplopen.

Het loopt meestal niet zoals verwacht

Het loopt in de echte wereld meestal niet zoals eerder werd verwacht. Zo kregen we een paar weken geleden ineens te maken met de oorlog in het oosten van Europa. Naast een afnemend vertrouwen in de economie joeg deze oorlog de prijzen van allerlei noodzakelijke grondstoffen flink (extra) de hoogte in.

Daarnaast blijken de autoriteiten in China erg veel moeite te hebben met het realiseren van groepsimmuniteit tegen het coronavirus. Wederom is er weer sprake van grootschalige lockdowns in de tweede economie van wereld. Dit heeft de nodige gevolgen voor de aanvoerketens van erg veel goederen in de wereld en is niet goed voor het bestrijden van de inflatie.

Er is steeds meer kritiek op het beleid van de Fed. De Amerikaanse centrale bank zou volgens veel deskundigen met vuur spelen door zo traag op de sterk gestegen inflatie te reageren. De Fed zelf verwacht eind dit jaar een inflatie van 4,1%. Dat is nog altijd fors meer dan een Federal Funds Rate van tegen de 2%.

Een ware balanceeract

Er wordt niet uitgesloten dat de Fed uiteindelijk veel harder op de rem zal moeten gaan trappen dan nu aangekondigd. Het wordt een ware balanceeract voor de centrale bankiers om in een dergelijke situatie een recessie te vermijden. Zal Powell de geschiedenis ingaan als een tweede Paul Volcker of zal hij samen met een hele generatie centrale bankiers roemloos ten onder gaan? De tijd zal het leren.